بولیمیا چیست؟ | پرخوری عصبی (بولیمیا)
پرخوری کردن و وادار کردن خود به استفراغ پس از آن دو نشانه بارز ابتلا به بولیمیا است. هرکس در هر سنی ممکن است دچار این بیماری شود. طبق آمار ۸۵ تا ۹۰ درصد مبتلایان زنان هستند و بیشتر در سنین نوجوانی و اوایل جوانی رخ می دهد.
عواملی که در بولیمیا اثر دارد عبارتند از: حوادث ناگوار زندگی, عوامل زیستی, فرهنگی و عادات خانوادگی فرد, و همچنین فشار جامعه برای لاغر بودن.
خبر خوب آن که این بیماری مقطعی است و در صورت درمان به موقع این عادت پرخوری کردن و استفراغ حذف می شود.
علائم بولیمیا: خوردن و استفراغ
فرد مبتلا غذا را با حجم زیاد, به سرعت و با ولع می خورد. پس از آن دچار پشیمانی می شود و برای رفع این پشیمانی حاصل از پرخوری برای استفراغ و بالا آوردن تلاش می کند و یا از مسهل ها استفاده و ورزش سنگین و شدید انجام می دهد.
این رفتار بارها در طول هفته رخ می دهد. افراد مبتلا بیان دارند که پرخوریشان خارج از کنترل است.
افزایش وزن
برخلاف بیماری آنورکسیا, افراد مبتلا به بولیمیا وزن نرمال و یا خیلی کم اضافه وزن نیز دارند. اما به شدت از افزایش وزن می ترسند. این افراد حتی با وزن نرمال تصور می کنند خیلی چاق (کوه چربی) هستند. در حالی که اینطور نیست و تنها تصور ذهنی از ساختار بدنیشان غلط است. این افراد خیلی به دنبال مصرف انواع داروهای و رژیم های لاغری هستند.
افسردگی
مشکل فرد بولیمیا تنها غذا نیست. بلکه بیشتر آن ها از این چرخه پرخوری و استفراغ
(binge & purge) برای کنترل و کاهش احساسات منفی خود استفاده می کنند . این افراد دچار افسردگی و دل آشوبی هستند. افراد مبتلا بیشتر اوقات بی حوصله, پرخاشگر هستند و اطرافیان خود را با این رفتارها منزجر می کنند.
گلو درد همیشگی, دندان های خراب, تورم غدد بزاقی, سوزش سردل, یبوست و سوءهاضمه, کم آبی, قاعدگی نامنظم, عدم تعادل آب و الکترولیت ها که منجر به اختلالات قلبی و کلیوی می شود ؛ از حمله دیگر نشانه های مبتلایان به بولیمیا نروزا است .
درمان بولیمیا
برای درمان این بیماری مشاوره روانشناسی و تغذیه در کنار هم موثر است. که باید عادات غذایی و مشکلات روحی فرد حل شود.